'Bonjour' en 'Goodmorning'. Bij elk, maar dan ook elk toilet van het enorme beurscomplex van Villepinte staat er een vriendelijke dame achter een desk die je groet. En groot is Villepinte. In de jaren '90 kwam ik er 2x per jaar voor de Premiere Vision textielbeurs, die trouwens inmiddels een geweldig mooie
website hebben. Nu was ik er voor Maison & Objects, zoals je
hier kunt lezen, eens en nooit meer. Het complex nog steeds indrukwekkend groot dus, en nog steeds 45 minuten buiten Parijs in een wijk waar je niet dood gevonden wilt worden maar waar die kans wel groot is. Toch is er weldegelijk iets veranderd, bij de Parijzenaren.
De vriendelijke jonge dames en heren staan daar achter een desk, met een plattegrond voor zich en wijzen je de weg naar binnen, mannen links, dames rechts. En als je het toilet weer uitkomt dan groeten ze je wederom en geven ze je nog een extra papieren doekje en een snoepje. Bij elk van de misschien wel honderd voorzieningen. Maar ook bij de ingang, en bij het station van de RER waar je 15 jaar geleden nog moest uitkijken voor zakkenrollers en je nu vriendelijk wordt geholpen met het kaartjesautomaat.
Hospitaly. Zelfs de Fransen kunnen het tegenwoordig! Wanneer doet Nederland mee?
